Koń huculski (Hucuł) – rasa konia domowego, pochodząca od tarpana[1]. Jest to prymitywna rasa koni górskich[1].
Są to konie żywotne, silne i odporne[1]. Koni tych używano niegdyś głównie jako jucznych. Przedstawiciele tej rasy bez problemów mogli przenosić ciężkie ładunki nawet po wymagających górskich ścieżkach. Rasa tych zwierząt nadaje się do rekreacji, turystyki górskiej, rajdów terenowych i do zaprzęgu[1]. Obecnie, ze względu na swą łagodność i inteligencję, używane są często w hipoterapii[potrzebne źródło]. Po podpisaniu w 1992 roku Konwencji o różnorodności biologicznej (Polska dokument ratyfikowała w roku 1996) w kraju wprowadzono Program ochrony zasobów genetycznych koni rasy huculskiej[2]. W jej wyniku w na przestrzeni lat z 95 hucułów (łącznie 70 klaczy w SK Siary i IZ Rymanów oraz 25 ogierów w PSO Klikowa) w 1988 roku[2], poprzez 300 klaczy i prawie 50 ogierów w roku 1999 stan wzrósł do pięciu tysięcy koni tej rasy w roku 2014[3].